Author :
Abstract
Mizah günlük yaşamımızda şaka ve gülmece ile birlikte anılmasına rağmen güncel ve toplumsal olaylarla ilgili genellikle bizi düşünceye sevk eden, hoşgörüyle yoğrulmuş sanatsal bir uğraştır. Mizahın böyle bir motivasyondan yola çıkarak zaman içerisinde hiciv, eleştiri, alay ve nükteyi de içinde barındırması yazılı basında karikatür ile vücut bulmuştur. Yazının yanında görüntüyü de içinde barındıran karikatür toplumsal bunalım dönemlerinde, bireyi günlük tasa ve dertlerden arındıran kültürel bir kurtarıcı olmuştur. Modern anlamda sözlü mizahtan yazılı mizaha geçilen 20. yüzyıl sonlarında gazete ve dergilerin kitlelere hızlı ulaşmasıyla insanların karikatürle buluşması kolaylaşmıştır. Karikatürün eleştirel, nükteli ve gündeme dair dikkat çekici yönünü habere destek unsuru olarak kullanan gazeteler özellikle siyasi karikatürün çarpıcı görsel gücünden faydalanmaktadır. Çalışmamızın amacı özellikle seçim dönemlerinde karikatürlerin hangi ideolojinin temsilcisi olduklarını, karikatüristlerin siyasi parti ve liderleri hangi açıdan gösterdiklerini, siyasi liderlerin güçlü ve zayıf yanlarını karikatüristlerin penceresinden incelemektir. Kamuoyunu bilgilendirme görevini yürüten yazılı basının siyasi gündeme ilişkin haber, köşe yazısı ve söyleşileriyle topluma önderlik ederken gazete karikatüründen faydalanması benzer amaçlara hizmet ettiklerinin göstergesidir. Bu çalışmanın önemi gazetede yayınlanan karikatürlerin, siyasi ideolojinin yanında ya da karşısında durmasına göre şekillenen eleştirel bir uğraş olmasıdır.
Keywords
Abstract
Although humor is mentioned together with jokes and humor in our daily lives, it is a tolerant art that generally prompts us to think about current and social events. Over time, humor has included satire, criticism, mockery and wit, and this has become possible with caricatures in the print media. Cartoon, which contains images as well as text, is a cultural savior that saves the individual from daily troubles in times of social crisis. The transition from verbal humor to written humor occurred at the end of the 20th century, and newspapers and magazines reached the masses quickly, making it easier for people to encounter cartoons. Newspapers that use the critical aspect of cartoons to support news benefit from the striking visual power of political cartoons. The aim of our study is to examine which ideology the cartoons represent during election periods. In addition, our aim is to examine the angle from which cartoonists show political parties and leaders, and the strengths and weaknesses of political leaders from the cartoonists' perspective. While the print media, which carries out the duty of informing the public, leads the society with news, columns and interviews regarding the political agenda, the use of newspaper cartoons is an indication that they serve similar purposes. The importance of this study is that newspaper cartoons, which inform the public, direct the society, respond to news, political, social, cultural, economic and entertainment needs, are an important endeavor that undertake the task of monitoring the government with their critical lines.
