AKADEMİK BİR DİSİPLİN OLARAK SİYASAL İLETİŞİM: 1990- 2000 YILLARI ARASI ULUSAL TEZ MERKEZİNDE BULUNAN DOKTORA TEZLERİNİN İNCELENMESİ
Author :
Abstract
Siyasal iletişim, seçim süreçlerinde adayların ve partilerin her zaman çokça yararlandığı bir iletişim türü olmuştur. Bu iletişim türüne ilişkin yapılan akademik çalışmalara bakıldığında konunun daha çok siyasal reklamlarla ilişkilendirildiği görülmektedir. Kuşkusuz seçim sürecinin en etkili araçlarından birisi siyasal iletişim içerisinde değerlendirilen siyasal reklamlardır. Partiler/adaylar siyasal reklamlarla seçmenlerin tercihlerini etkilemeyi ve kendilerine oy vermeleri konusunda onları ikna etmeyi amaçlamaktadır. Bu amaca yönelik kitle iletişim araçlarının bireyler üzerinde önemli derecede etkili olduğu yapılan çalışmalarla ortaya konulmuştur.
Çalışmada Türkiye’de 1990-2000 yılları arasında siyasal iletişim alanında yapılan doktora tez çalışmaları incelenmiş olup, bu alana ilişkin katkıları irdelenerek bir derleme yapılmıştır. Bu çalışmanın siyasal iletişim alanında tez yazacak veya çalışma yapacak olan araştırmacılara doktora tez çalışmalarının hangi konuları kapsadığı ve neleri içerdiği bakımından katkı sunması hedeflenmiştir. Yüksek Öğrenim Kurulu (YÖK) Ulusal Tez Merkezi incelenerek, belirlenen tarihler arasında toplam beş doktora tezi olduğu görülmüştür. Bu çalışmaların tarihsel gelişimlerle bağlantılı olduğu ve siyasal iletişim alanının gelişimi ve daha sonra yapılan çalışmalara önemli katkılar sağladığı sonucuna ulaşılmıştır.
Keywords
Abstract
Political communication is always a form of communication from which the candidates and parties benefit mostly during the election processes. When the academic studies on this form of communication are considered, it is observed that the subject is commonly associated with the political advertising. One of the most effective instruments of the election process is undoubtedly the political advertisements that are evaluated within political communication. Through the political advertisements, the parties/candidates purpose to impress the choices of the voters and persuade them to vote for themselves. It has been revealed in the studies that the mass media for this purpose are significantly effective on individuals.
The doctoral dissertations conducted in the field of political communication between the years of 1990 and 2000 in Turkey were examined in the study and a review was carried out by examining their contributions to the relevant field. It is purposed that this study will contribute to the researchers to write doctoral dissertations or study in the field of political communication in terms of what subjects they cover. Upon examining The National Thesis Center of the Council of Higher Education (CHE), it was determined that there were a total of five doctoral dissertations between the specified dates. It was concluded that these studies are associated with the historical developments and significantly contributed to the development of the field of political communication and to the later studies.
Keywords
- AKAY, Rafet A. (2012). Türkiye’de Siyasal İletişim Profesyoneli Siyasal İletişim Danışmanı, Ankara: Nobel Yayınları.
- AKTAŞ, Hasret (2004). Bir Siyasal İletişim Aracı Olarak İnternet, Konya: Tablet Yayınları.
- AZİZ, Aysel (2017). Siyasal İletişim, Ankara: Nobel Yayıncılık.
- BAŞÇI, Engin (1998). Türkiye’de İslami Akımların Siyasal Simge ve Model Aktarımı: Milli Görüş Hareketi ve Refah Partisi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yayınlanmış Doktora Tezi, Ankara.
- ÇANKAYA, Erol (1994). Dünya’da ve Türkiye’de Siyasal İletişimin Demokratik Topluma Etkileri, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yayınlanmamış Doktora Tezi, Ankara.
- ÇANKAYA, Erol (2015). Siyasal İletişim Dünyada ve Türkiye’de, Ankara: İmge Kitabevi.
- ÇOBANOĞLU, Şaban (2007). Suskunluk Sarmalı ve Siyasal İletişim, İstanbul: Fide
- GÜRKAN, Nilgün (1998). Türkiye’de Demokrasiye Geçişte Basın (1945- 1950), İstanbul: İletişim Yayınları.
- KILIÇASLAN, Emine Ç. (2008). Siyasal İletişim İdeoloji ve Medya İlişkisi, İstanbul: Kriter Yayınevi.
- LILLEKER, Darren G. (2012). Siyasal İletişim Temel Kavramlar, İstanbul: Kaknüs
- MUTLU, Erol (2008). İletişim Sözlüğü, Ankara: Ark Yayınları.
- OKTAY, Mahmut (1993). “Demokratik Sürecin Sağlıklı İşleyişi Açısından Siyasal İletişimde Sosyal Sorumluluk Meselesi”, Marmara İletişim Dergisi, (2), s. 75113.
- ÖZKAN, Abdullah (2007). Siyasal İletişim Stratejileri, İstanbul: TASAM Yayınları.
- ÖZKAN, Necati (2004). Seçim Kazandıran Kampanyalar, İstanbul: MediaCat
- POLAT, Veli (2000). Siyasal İletişim ve Seçim Araştırmalarında Genörnek Denemesi, İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yayınlanmamış Doktora Tezi, İstanbul.
- TAŞCIOĞLU, Raci (2018). Siyasal Afişten Yasal Reklama Türkiye’de Siyasal Reklamcılık Uygulamaları, Erzurum: Zafer Yayınevi.
- TOKGÖZ, Oya (2010). Seçimler Siyasal Reklamlar ve Siyasal İletişim, Ankara: İmge Kitabevi.
- TOPUZ, Hıfzı (1991). Siyasal Reklamcılık, Dünyadan ve Türkiye'den Örneklerle, İstanbul: Cem Yayınları.
- UZTUĞ, Ferruh (1999). Siyasal Marka Seçim Kampanyaları ve Aday İmajı, Ankara: MediaCat Yayınları.
- YAVAŞGEL, Emine (2000). Bir İletişim Değişkesi Siyasal İletişim (Siyasal ve Cumhuriyet Türkiye’sinde Çağcıllaşma Siyaseti Üzerine Yorumcu Toplumbilimsel Yaklaşım), İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü
